REČ REDITELJA
Uvodeći nas u „Baštu sljezove boje“, jednu od svojih najlepših zbirki priča iz ranog detinjstva, svojevrsnu poemu o „izgubljenom raju“ u koji je večito težio da se vrati, među svog djeda Radu, strica Nidžu, majku Soju, samardžiju Petraka i ostale „dobre ljude i svete bojovnike“, Branko Ćopić nas je, kroz pismo svom mrtvom prijatelju Ziji Dizdareviću, književniku ubijenom 1942. godine u logoru Jasenovac, upozorio na „crne konje i crne konjanike, noćne i dnevne vampire“ koji se umnožavaju po svetu dok on, pre nego ga odvedu, žuri da ispriča „zlatnu bajku o ljudima, dobrim starcima i zanesenim dječacima“ čije su mu seme posejali u srce još u detinjstvu.
U vremenu kada su crni konji i crni konjanici već uveliko tu i kada apokaliptična neman u obliku terorizma, novog svetskog rata, fašizma u malom i velikom ili neoliberalnog kapitalizma preti da će uništiti sve ono duhovno i humano u ljudskoj jedinki, verujem da vraćanje u svet „dobrih staraca i zanesenih dječaka“ pod mitskom planinom Grmečom može da nas bar malo podseti na prave ljudske vrednosti i pomogne nam da sačuvamo sebe i svoje najbliže od nadolazećeg zla koje je Branko Ćopić predosećao ali isto tako i verovao „da još uvijek nije iskovana sablja koja može sjeći naše mjesečine, nasmijane zore i tužne sutone“.
Marko Misirača, Kragujevac 2015. godine

Branko Ćopić
BAŠTA SLJEZOVE BOJE
Dramatizacija i režija Marko Misirača

Lica i glumci
VELIKI BRANKO Miloš Krstović
MALI BRANKO Nikola Pejković
DJED RADE Miodrag Pejković
SAMARDžIJA PETRAK Zdravko Maletić
LOPOV SAVATIJE Milić Jovanović
MAJKA SOJA Ana Todorović Dialo
STRIC NIDžO Nenad Vulević
UČITELjICA Sanja Matejić
NAREDNIK MUNIŽABA Aleksandar Milojević
ŽANDAR Nikola Stevović

Dramatizacija i režija Marko Misirača
Scenografija Milivoje Štulović
Kostimografija Jelena Janjatović
Muzika Dragoslav Tanasković
Lektor Radovan Knežević
Saradnik za zvučne efekte Branislav Pipović
Vokal Jasmina Dimitrijević

Izvor: http://www.joakimvujic.com/program_archive.php